طراحی مجموعه اقامتی در جوار بازار کرمان

با رشد و پیشرفت جوامع بشری نیاز انسان به ساختمان جهت انجام فعالیت های روزانه اش بیش از پیش شد. این ساختمان های جدید یا جایگزین ساختمان های قدیمی می شوند یا در کنار آنها می نشینند. البته چگونگیِ تلفیق ساختمان های جدید با محیط و بستر موجود قدیمی در این گونه موارد، سوال و دغدغه مهمی برای جامعه معماران و شهرسازان است. برای ساختمان هایی که در زمینه هایی فاقد پیشینه تاریخی هستند موضوع آن چنان پیچیده نیست؛ اما در مواردی که قرار است بنای جدید در بستری دارای هویت تاریخی بنشیند چه تدابیری باید اندیشیده شود؟ این که باید در تداوم معماری قبلی شکل گیرد یا به کل ساختارشکن باشد و خود را از محیط جدا کند، دو بحث زیرشاخه ای اصلی در این زمینه است. متاسفانه در ایران با آن پیشینه عظیم تاریخی هنری و معماری ساختمان های جدید، نه در مقام حفظ احترام به تاریخ برآمدند و نه عناصر شاخصی از مدرنیته در بستر خود دارند. در این پروژه سعی بر این بود تا با انتخاب یک نمونه از بافتِ دارای هویت تاریخی جهت استقرار بنایی جدید، گزینه های ممکن پیرامون این بحث را به چالش بکشیم. تلاش شده است تا در کنار بافت تاریخی بازار شهر کرمان و در محل یک کاروانسرای قدیمی مجتمعی اقامتی طراحی شود، لذا در ابتدا مفاهیمی چون هویت مکان، بافت و زمینه مورد بررسی قرار گرفته است تا ازین گذر دریابیم که آیا هویت گرایی در طرح های امروزی معنایی در بر دارد؟ بعد از آن مطالعه تاریخچه معماری ایران ( از زمان صفویه تا به امروز) مورد پژوهش قرار گرفته است. از آنجا که بنای جدید در کنار یک بازار قدیمی بنا می شود بازار ایرانی به خصوص بازار کرمان را به عنوان سایت محل طراحی از نظر گذرانده ایم . هدف نهایی این پژوهش، طراحی یک مجتمع اقامتی بود ؛لذا استانداردهای این گونه ساختمان ها نیز مورد توجه طراح بوده است. در نهایت با کنار هم قرار دادن تمام این موارد سعی بر آن بوده تا به بهترین نتیجه ممکن در حد توان خویش چه از جهت تئوری و چه از جهت عملیات طراحی برسیم. امید است با حمایت های دولت ها و اهتمام جامعه معماری و شهرسازی رونق روزافزونی به معماری این مرز و بوم ببخشیم، به گونه ای که بافت های جدید وصله ناجوری بر فرهنگ و پیشینه غنی ایران زمین نباشند.